Persoonlijke update ALS

De impact van ALS wordt steeds voelbaarder in mijn dagelijks leven. Het stappen gaat moeilijker en trager, en door de verlamming in mijn rechtervoet heb ik steeds meer evenwichtsproblemen. Ook mijn rechterhand wordt zwakker, wat veel gewone handelingen bemoeilijkt. Dingen zoals aankleden, eten of zelfs een licht voorwerp vasthouden vergen steeds meer inspanning. Spierkrampen door spierverkorting maken het extra lastig, vooral op momenten van rust of bij het veranderen van houding.

Aan- en uitkleden vraagt nu zoveel energie dat het vaak een vermoeiende taak is geworden. Huishoudelijke taken, die ooit vanzelfsprekend waren, zijn nu haast niet meer haalbaar zonder hulp. Elke handeling moet doordacht en langzaam gebeuren, wat soms frustrerend kan zijn.

En toch… ondanks al die beperkingen, blijf ik zoeken naar waar wél nog ruimte voor is. Ik kan gelukkig nog steeds genieten van lekker eten, ook al is het hanteren van het mes in mijn rechterhand niet meer vanzelfsprekend. Kleine momenten van comfort en genot blijven belangrijk, en ik koester ze bewust.

Wat me echt recht houdt, is de warme kring van mensen rond mij. Ik voel me gezegend met vele zorgzame, oprechte vrienden die er zijn, met een luisterend oor, praktische hulp, of gewoon hun aanwezigheid. Hun steun betekent meer dan woorden kunnen zeggen. Het herinnert me eraan dat ik er niet alleen voor sta.

Elke dag is een evenwichtsoefening tussen aanvaarden, loslaten en blijven zoeken naar manieren om kwaliteit van leven te behouden. Soms lukt dat beter dan anders, maar ik blijf proberen, stap voor stap.

💪🍀💛